Bazen böyle bir şeyler de yazmak gerek, gün bittiğinde huzur arasanız benim bloguma her zaman bakabilirsiniz.
Malûm-u aliniz ki Teşrin-i Evvel (Ekim) avdet eyledi, her ne kadar beklemiyorduysak bile.
Biraz İtalya'ya uzanmanın hiç kimseye bir zararı yok.
Her zaman İnternette gördüğüm bu resmin yerini buldum, Fiorentina yakınlarında bir yerlerdeymiş.
Burası da Fiorentina'nın her zamanki meşhur köprüsü, her zaman görmeyi çok istediğim bir yer, dilerim arkadaşlarım görürler, ben de götümün üstüne otururum onların ballandıra ballandıra anlatmalarını dinleyerek.
İşte burası da tarihinde ilk puanını bizden alan San Marino'dan bir yer, ama tam adını bilemeyeceğim, çünkü San Marino her taraftan İtalya ile çevrilmiştir.
Belki de İtalya'nın bir vilâyeti, ama bağımsız bir vilâyet.
Bu da Venezia, hep kanallarıyla hatırladığımız kasaba bu sefer gün batımıyla gündemime geldi.
Giden arkadaşıma bu gün batımını izlemesini öneririm, en azından onun mutluluğuyla mutlu olurum, hem ben arkadaşlarımın mutluluğu için çabalamıyor muyum?
