Ben bizim Karadeniz hâlkının yaptıklarına da hayranım zekâlarına da. Essahtan da bazen öyle değişik nesne-i şeriflere imza atıyorlar ki temaşa edenlerin küçük dillerini yummilenmesi işten bile değil.
İmdı sizleri Rize'ye kadar bir uzatıyorum ve orada bir ev var uzakta diyorum, gitmesek de oturmasak da o ev bizim evimizdir.
Çünkü efenime söyleyeyim işbu ev-i şerif büyüklerden günümüzdeki mirasçılara miras kalmış ama işbu mirasçılar evle alakadar olmamışlar.
Bakılırsa bağ olan ama bakılmazsa dağ olan her nesne-i şerif gibi evi de zamanla sarmaşıklar bir sevgili gibi sarıvermiş. Bahar memlekete avdet eyleyince de işbu sarmaşık-ı şerifler çiçeklenivermişler ve evin çevresini kocaman bir çiçek buketine çevirivermişler.
Köyden gelip geçenler de gitmeden önce işbu benzersiz plân-ı arkada selfiye çekmeyi ihmâl etmiyorlar.
