Eski tarihlere gidiyoruz bu akşam, üstelik de memleketten oldukça uzaklara.
Bir gün memleketin birinde göçmen olarak geldiği adı bilinmeyen memlekette vatandaş olarak yaşayan orta yaşlı bir restorant sahibi bir adam varmış. Bu adam dükkânının muhasebesini kendisi kendi bildiği şekilde tutarmış.
Ödeyeceği hesapları kasanın sağına koyduğu bir sigara kutusunda, günlük gelirini kasada, ödediği bedellerin makbuzlarını da sağ taraftaki bir kutuya saklarmış. Ancak en küçük oğlu ticaret okulunu bitirip diplomlu bir muhasebeci olunca babasının kullandığı bu ilkel yönteme şaşırıp kalmış:
"Bu işi bu şekilde nasıl yürütebiliyorsun anlamıyor ben, kârının ne olduğunu nasıl hesaplıyorsun?"
Babası bunun üzerine demiş ki oğluna:
"Bak evlât, memleketten buraya geldiğimde tek servetim üzerimdeki pantolondu. Bugün ağabeyin doktor, sen muhasebeci, ablan da öğretmendir. Annenle benim güzel bir arabamız, hem şehirde hem de köyde birer evimiz var. İşimiz devam ediyor, borçlarımız da yok. İşte bütün bunları toplayıp sırtındaki paltoyu da çıkartınca kârımı bulursun."
