Bu dünyada nereye gidersem gideyim beni nedense bir kedi muhakkak bulur, üstelik işbu mevzuat-ı umumiyenin hiçbir hududu dâhi yoktur.
Bundan önceleri de geldiğim Dalyan'daki Kahve Dünyası mağazasında bu sefer bana poz veren işbu sevimli ve tatlı kedinin tırmıklı tâcizine uğradı ben bu akşam.
Yanımdaki torbada bulunan salamlı yumurtalı kaşarlı peynirli zeytinli sandeviçlerimin kokusunu tabi ki almıştır bizimki.
Esasında kabahatlerden bir kısmı biraz da benim, çünkü bir kedinin hüküm sürdüğü bir mekâna salamlı sandeviçle gitmemem gerekmekteydi.
Bir başka kabahat da Kahve Dünyası'nın görevlilerinde olmalı çünkü sanırım bu güzel şıllık şey aç kalmış olmalı.
Ben de açlığın ne kadar kötü bir şey olduğunu iyi bilirim çünkü açken ben ben değilim.
Beni tırmıklayıp ısıran bu şirin "Miyav Şey"in tacizlerinden kurtulunca helbette Tahinli Dondurma ve Türk Kahvemsiyi gummilendim ki tadı bu sefer nedense banél geldi bana.
Ne de olsa en tatlı şeyle birlikte olmuşum, üzerine acı kahve insanın midesini bozmaz mı sizce?
