Eskimek

 Gece olur gün eskir, aylar geçer yıllar eskir, yolun yarısından sonra insan eskir.

Eskimeyen birkaç şey varsa hayata dair biri umut biri sevgidir.

Bizler zamanında güzel günleri görmek şerefine eriştik, ya ilerideki nesil kimleri ve ne biçim günleri görecekler?

Bizlerin şu son zamanlarda iki kocaman yılı heba edildi, gelir olarak da beş yıl geriye gittik.

Sonuç olarak biz eskimiş insanlar geleceğimizi hiç de parlak göremiyoruz, ya sizler ne diyorsunuz?

Yaman Çelişkiler

 Hâkiki bir yaman çelişki bizimkisi, üstelik bu ne perhiz bu ne lâhana turşusu?

Kaç zamandan beridir gerek burada gerekse Facebok'ta bazı eski zaman paylaşımlarına ilgi duyarım ve ben de buralarda eski zamanlar konusunda ahkâm keserim, genel kanı hakkında bazı düşüncelerimi arz etmek istiyorum bu yazımda şahsen.

Teknolojiyi sonuna kadar kullanıp löküs lâmbasıyla aydınlandığımız günleri geri istemek.

Hazır gıda tüketip ev yapımı tarhanaya aşermek.

Son derece konforlu binalarda yaşayıp kerpiç sıvalı evlere hasretlenmek.

İnternet televizyon derken kendimizi yalnızlaştırıp konu komşu eş dost bir arada olduğumuz o sıcacık muhabbetleri özlemek.

Her şey elimizin altındayken ve ulaşım bu kadar kolayken eski zamanların imkânsızlıklarını sevmek.

Sanırım varlıklarla kaybettiğimiz mutlulukları arıyoruz biz.

O yüzdendir yokluklara bu kadar susamışlığımız.

Kadınlar Günü'nün Ardından

Atalarımız eskiye rağbet olduğu zamanlar bit pazarına nur yağacağını söylemiş.

Bugün günlerden Salı, biliyorsunuz sallanır, sallansa iyi de sallanmakla sorular cevap bulamıyor.

Dün hepiniz okudunuz ki Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nü idrak ettik cümleten.

Ama bağzı şeyhler çok çabuk değişiyor ve değişen bir günlük beylik bir anda Üçyüzaltmışdört günlük köleliğe dönüşüyor.

Hayatın devam ettiği ve ölenle ölünmeyeceği gerçeği her seferinde bir Osmanlı İmparatorluğu Tokadı gibi suratlarımıza çarpar ama bir işbu sille-i hayatiyeyi midemizde sindirmeği bir türlü beceremeyiz ki her seferinde işbu tokadı yeniden ahz-u kabz eylemek arzusunu içimizde hissederiz.

Şöyle akşam eve geldiğimizde güzel bir dinlendirici kahveye hiç kimse hayır diyemez, gerçi hayırda her zaman hayır vardır ve evette şer vardır ama bazı konularda bazen evet de bir işe yarayacaktır.

Yeter ki kahvecibaşımızın gönlünü hoş tutalım.

Hele bir de eğer küresel kapitâlist güçlerin oyunlarına gelip Sekiz Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nü çiçek böcekle kutlamağa kalkışmışsak ve dünü bir beylik gibi yaşamışsak vay bizim hâlimize.

Hele cebimizdeki son parayla birkaç saat sonra solacak ve hiçbir işe yaramayacak bir adet gül almışsak ve bu gülle kadın arkadaşımızın gününü kutluyorsak gerçekten küresel kapitâlistlerin oyunlarına gelmişiz demektir.

Her şeye rağmen hayat devam ediyor, geçen her gün hoş veya nahoş birer anı olarak yaşantılarımıza kazınıyor, siz iyisi mi geçen her anın tadını çıkartmağa bakın çünkü mezarda toprağın altında yatacaksınız ve hiçbir sur'ette kımıldayamayacaksınız, hâttâ vücudunuz bile çürüyerek toprak olacak.

Çok kasvetli bir yazı olduğunun farkında ben, gelin dağıtalım ve Martılarla birlikte gökyüzüne kanat çırpalım.