Müzük Dinlemek

 Hayat müziksiz çekilmiyor, özellikle de can sıkıntısı ve duygusal günler yaşarken hiç çekilmiyor.
Bağzı araştırmalar müziğin bazı duygulara iyi geldiğini ve aynı araştırmalarda her çeşit rahatsızlıkların tedavileri için başka müzik mevcut olduğunu ve de çoğunluğunun da Türk Kılâsik Müziğinin içinde saklı olduğunu göstermiştir.
Örnek olarak İneklere bile süt verirken başka otlarken başka dinelirken başka müzik dinletilir.
Kimine güzel gelen bir tarz müzik başka birisi tarafından hiç sevilmeyebilir.
Başlangıçtan günümüze kadar milyarlarca şarkı bestelenmiştir, hepsini teker teker dinlemeğe kalksak ömürler yetmez, en az üçyüz kocaman yıl gerekir ve bu zaman zarfında yeni şarkılar da çıkacaktır.

Bu akşam Biz Üç Muz olarak şu şarkı güzel bu şarkı değil gibi bir tavsiyede bulunmağa her ne kadar kendimizde bir hak görmüyorsak bile rahmetli Abdurrahman Amrani veya bildiğiniz sahne adıyla Dahmane El Harrachi'nin Cezayir'den Fransa'ya göçenler için yazdığı ve plâğa okuduğu, ondan yirmiküsür yıl sonra yine rahmetli Raşit Taha'nın yeniden ortaya çıkarttığı sözleri Arapça olan bir şarkı vardır, güftesinde pişmanlığı ve vedayı anlatır.
İşbu kıraat etmekte olduğunuz satırları yazanların hiçbiri Arapça bilmese bile bizler için tercüme edilmiş güftesiyle birlikte yeniden bir "Günün Şarkısı" nostâljisi yaşatmak istiyoruz.

 

Tabi bizim yaşatmak istediğimiz nostâlji öyle boku çıkartılarak her yere yapılmak istenen Çakma Tramvaylar gibi olmamakta, Cadde-i İstiklâl'de işlemekte olan gerçek nostâljiyi yaşatmak istiyoruz, gerçi bu bahsettiğimiz gerçek Tramvaylarımıza bir süre Beyoğlu Belediyesinin bina dış cephe temizliği buyurduğu cihetle katenerin vinçlere engel olacağı için sözüm ona geçici olarak söküleceğinden biraz pillisiyle idare edilecek ya neyse.

Günün Şarkısı

Ya Rayah (Çeviri)

(Dinlemek için yukarıdaki yazıyı tıklayın)

Ey yolcu hey nereye gidiyorsun

Eninde sonunda bana geri döneceksin

Kaç insan bunu reddetiğine pişman oldu ki

Senden ve benden önce

 

Ne kadar kalabalık ülkeler ve ne kadar boş şehirler gördün

Ne kadar zaman harcadın

Hâlâ ne kadar kaybediyorsun

Ah bir diyardan bir diyara göçen

Ne yaptığını hiç biliyor musun

Kader zamana yön veriyor ve takip ediyor ama sen bunu kabul etmiyorsun

Ey yolcu hey nereye gidiyorsun

Eninde sonunda bana geri döneceksin

Kaç insan bunu reddetiğine pişman oldu ki

Senden ve benden önce

Kâlbin neden bu kadar üzgün

Neden oralarda böyle perişan kalıyorsun

Zorluklar sona erecektir göreceksin ki hiçbir şeyi öğrenmek ya da yapmak uzun sürmez

Günler bitmez senin ve benim gençliğimizde olduğu gibi

Ey yolcu hey nereye gidiyorsun

Eninde sonunda bana geri döneceksin

Kaç insan bunu reddetiğine pişman oldu ki

Senden ve benden önce

Ah fakir ahbab ben de şansını kaybedenlerdenim

Ey yolcu sana doğru yolu takip etmeni öneriyorum

Bir şeyi almadan ya da satmadan evvel ne istediğini bil

 Ah uykucu haberlerin bana ulaştı

Sana da bana da ne oldu böyle

Kâlp en sonunda yine yaratıcısına en yükseğe dönecektir

Beyoğlu Tramvayı Değişme Sebebi

 Sanırım birkaç gün önce Cadde-i İstiklâl'de otuzdört yıldan beridir işlemekte olan Özgün Tramvaylarımızın değiştirileceğini yazmıştı ben.

İmdı birkaç saat önce haber aldık ki Beyoğlu Belediyesi ya da eski zaman insanlarının deyimiyle Altıncı Daire-i Belediyye aslinda doğru ama yanlış olup olmadığı tartışılan bir kararla Cadde-i İstiklâl'in mevcut binalarının ön cephelerinin düzenlenmesi gerektiğini esnafa tebliğ etmiş.

İşbu düzenleme ve güzelleştirmenin ifa edilebiilmesi için de Cadde-i İstiklâl'e büyük vinçlerin girmesi gerekiyormuş ve vinçlerin yüksekliği Özgün Tramvaylarımızın kullandığı elektrik tellerinden daha yüksekmiş.

Gezmek isteyenler rahat etmeliymiş çünkü tüm çalışmalar geceleri yapılacakmış.

Çalışmalar tamamlandıktan sonra ise teller yerine konularak Bindokuzyüzondört model Tramvaylarımızın geri dönüşü sağlanacakmış.

Şimdilerde çakma ve şişman olandan bir adet daha yapılıyormuş, bitince teller sökülmeğe başlanacakmış.

Ne diyelim değişim şart olsa bile her değişim güzel değildir.

Çöpçüler Kralı

 Yeşilçam'da günümüze kadar birçok güzel filmler çevrilmiştir, bir tanesi de Çöpçüler Kralı'dır.

Eminim ki içinizde izlemeyen yoktur, hâttâ birbirleriyle çok yakıştırılan İlyas Salman Şener Şen ve Kemâl Sunal'ın üçünün birden birlikte rol aldığı iki filmden biridir.

Konusu belediyede çöp toplamakla görevli olan bir memurun zabıta amiriyle ve sevdiği kadınla yaşadıklarıdır.

Senaryosunu Umur Bugay'ın, yapımcılığını Arzu Film'in yani Ertem Eğilmez'in, yönetmenliğini de Zeki Ökten'in yaptığı, 1977 yılında çekilen ve gösterime 1 Şubat 1978 günü sinemalarda giren filmden bahsediyorum.

Film ile Onbeşinci Antalya Film Festivali'nde Umur Bugay En İyi Senaryo, Şener Şen ise En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödüllerini kazanmıştır.

Ancak bu yazımın konusu biraz başka, çünkü bir sanatçının rol icabı nelere şahit olduklarına değineceğiz.

Fotoğrafta gördüğünüz kişi Beyoğlu Belediyesi'nde çalışan görevli Mehmet Konuk. Kemâl Sunal çekimler boyunca Mehmet Ağabey'ini izlemiş. Hâttâ filmde kullandığı el arabası ve süpürge de bizzat Mehmet Abiye ait. Gerçek Çöpçüler Kralı belki de Mehmet Abi.

Bu arada eşinin (Gül Sunal) söylediğine göre Kemâl Sunal role girebilmek için filimin çekildiği süreçte evde dahi filimde giydiği çöpçü kıyafetiyle gezermiş.

Zamane gençliği Yeşilçam filmlerini beğenmez, tutturmuşlar bir Holivut diye. Belki Holivut'ta bizimkilerden çok daha iyi filmler yapılıyor olabilir, ama Yeşilçam'daki fedakârlık ve sanat aşkı hiçbir Holivut filminde yoktur.