Günden güne bazı kimseleri özlemeğe başladı ben. Tamam norminâle döndük, sokak yasakları kalktı, ama bazı şeyler çok eksik kaldı hayatımda.
Ne kahve ne dondurma artık bana mutluluk vermiyor.
Gönlüm perişan kâlbim kırık
Senin yüzünden oldum hıçkırık
Saçların sırma gözlerin elâ boyun sırık
Hasrette bırakma beni ne olur güzel şıllık
Tırık çıkık mıkık.
Hava aslında fıstık gibi sıcak, Güneş güzelcenem ortalığı aydınlatıyor, geceleri serinlikte biraz kafa dinleyebiliyor ben ama Şaban Lâtifses sağ olsun Şabaniye olmadan önce yazdığı şarkı inşallah duygularımı anlatır.
Bugün biraz önce de dediğim gibi Dünya Çikolata Günü olması yüzünden kendimi biraz mutlulaştırmak için Kahve Dünyası'na zor attı ben.
Eskiden günde beşon kişinin yazdığı iletişim kanallarım son üç haftadan beridir suspus, acaba ne yaptım da sesi kesildi?
Yoksa başına olumsuz bir şey mi geldi?
