Kurban Bayramı

 Bugün uzun zamandan beridir beklediğimiz dört kocaman günlük Kurban Bayramı olmak var.

İçinde bulunduğumuz İkibinyirmiüç yılında hafta arasında olduğu cihetle dokuz kocaman günlük bir tatilin ortasındayız.

Kimimiz tatile kimimiz köylerimize kimilerimiz de tuvalete gittik.

Her nereye gidersek gidelim veya homelerimizde kalalım Kurban Bayramımızın kutlu mutlu olmasını Allah-u Te'âlâ'dan niyaz eylerim.

Kurban Bayramı Mutlulukları

Sonunda geldi gitti derken Kurban Bayramı da geldi çattı çok şükür.

Son zamanlarda oldukça zor zamanlar geçirmekteyiz, gerek çevremizde olanlar ve olmayanlar, gerek iç ve dış sorunlar, yetmedi bir de iktisadi sorunlar arasında yaşamağa çalışacağımız bir bayram olacak bu yıl.

Bugün sizlere Euro'nun Dolar'ı geçip geçemeyeceğini ya da bağzı kaşınanları tartışmayacağım, çünkü ben ne iktisatçıyım ne de siyasetçi. Sadece sıradan bir vatandaşım, bu tarz konulara kafa yoramayacak, yorsa da delirmeyecek kadarım.

Bu tarz konuları yetkililere bırakmak en iyisi olacak, onlar her şeyin en doğrusunu bizlerden çok daha iyi bilirler, bilmeselerdi yetkili olmazlardı.

Bizler iyisi mi koyunlarımızı kesmeğe odaklanalım, çünkü Kurban Bayramı içerisinde koyun kesmek ve çevreyi kana bulamak farzdır.

Şöyle adam gibi temiz şekilde kurban kesebilmeği ya da kesemiyorsak işin ehline başvurabilmeği bir türlü öğrenemedik, liyakatsiz şahısların ellerinde koyunlar da telef oldular.

Kaldı ki bu sıçak havalarda koyun yerine karpuz kesip paylaşmak daha hayırlı çünkü karpuz ücretleri koyunun ücretinden daha pahlıya gelmekte.

Kurban Bayramımız Mübârék Olsun.

Arapça'nın Hikmeti

 Arap çölleinde yaşayan ve çölde kutup ayısına rastlayabilen bedevi kadınları ellerinde tefler olduğu hâlde yanık sesle türküler söylemektedir.

Türkülerin konusu da deve etinin lezzetidir.

Bu etin kebabının haşlamasının kızartmasının ne kadar lezzetli olduğu yanık yanık ve makam içinde anlatılmaktadır.

Töreni tertipleyen Osmanlı Teşkilat-ı Mahsusa Reisi Eşref Sencer (Kuşçubaşı) bey bir de görür ki hazır ol vaziyetinde olan Anadolu’nun aslan yapılı Osmancık Taburu’nun erlerinden bazılarının Arapça deve eti kasidesini dinlerken gözyaşları şıpır şıpır damlamakta. Çok iyi Arapça bilen Eşref Bey şaşırır.

Şaşkınlığı geçer geçmez bir ere:

"Oğlum neden ağlıyorsun?" diye sorar.

Hazırol vaziyetindeki Mehmetçik komut gelmediği için durumunu hiç değiştirmeden cevap verir:

"Kumandanım bakınız ne güzel Kur'an okuyor."

Askerlik yapanların mâlum-u âlileri olmak üzere hazırol vaziyetini veya daha açıklayıcı olmak gerekirse esas duruşu komutanın komutu haricinde hiçbir şey bozamaz.

Bu saf ve pırıl pırıl yürekli Anadolu çocuğunun duyguları önünde gözleri dolan Eşref Bey dayanamaz:

"Oğlum o bedevi kadınları kendilerine dağıtılacak olan deve etinin lezzetini anlatan kasideyi makamla okuyorlar, sil gözyaşlarını."

Deve Dikeni

 Bugüne kadar hiçbir zaman yanılmayan atalarımızın çok meşhur bir sözü vardır:

Deveye diken insana siken yaranır.

Develer de bilirsiniz dikeni çok severler.

Ama bilir misiniz ki neden çok severler?

Anlatayım, resm-i şerifin altındaki yazıya buyurun.

Develeri bilirsiniz ki çok uzun sayılabilecek süre susuzluğa dayanıklıdırlar.

Susuzluk dayanıklıkları yüzünden çöllerde bir baştan bir başa geçişlerde kullanılırlar.

Genel olarak da başlarında bir eşşek olur, eşek olmasının sebebi de akıllı bir hayvan olmasından ileri gelir.

Develerin en çok sevdiği gıdalardan biri de Çöl Dikenidir, ama dikenleri yummilendikçe damakları kanar.

Zaten gerek havanın sıcaklığından gerekse de vücutlarının sıcaklığından kan artık iyice ılıklaşmıştır.

Bu ılık kanın tadını bir defa alan ve çok beğenen deve yummilendiği dikenden bilir ağzının tadını.

Aradan uzun zaman geçer, tıpkı biz insanları maske sayesinde oksijensizlikten ve kanserden yavaş yavaş öldürecek olan küresel güçler gibi diken de develeri kan kaybından öldürür.

Develerin neredeyse memleketi olan Suudi Arabistan'da devenin diken yemesine "Harese" denir, bazılarımızın içlerinde hiç bitmez olan "İhtiras" ya da Türkçe "Hırs" sözcüğü de devenin dikeni yemesinden gelir, kelime anlamı da kendi kanında boğulmak demektir.