İnsanın en iyi dostunun sadece kendisi olduğunu söylerler.
Fakat bunun gerçekliği sayısız kez kanıtlanmasına rağmen neden "Evlen" diye ısrar ederler?
Biz evlenince sadece cinsel arzularımızı gerçeğe dönüştürmek için kukla mı arıyoruz, yoksa hayatımızın sonuna kadar bizimle aynı yolda yürüyebilecek bir "Hayat Arkadaşı" mı?
Sorarım hepinize bu soruyu.
Sadece cinsel ihtiyaçlarımı karşılıyor diye hiç bir konuda anlaşamadığım biriyle ben neden koskocaman bir ömrümün kalanını feda edeyim?
Akıl var mantık var.
Hayat arkadaşı demek iyi günde olduğu kadar kötü günde de, sağlıkta olduğu kadar hastalıkta da, gerçi Angela Hanım'ın "Beş Yıllık Evlilik" fikrine ters düşüyor ama ölüm ayırana kadar yanında olana denir.
Bunun için de iyice ölçüp biçip tartmak gerekir.
Bu da böyle biline!
