Ara sıra izinli olmak da lâzımdır bizim gibi Asgari Ücret ile çalışanların.
Hayat her gün çalışmakla yaşanmaz ve yakalanamaz.
Bir eski resimde bir otobüs vardı, bu otobüsün içinde iki kişi vardı.
Biri sağ pencerede oturuyordu ve pencereden gördüğü sadece dik bir duvardı.
Diğeri sol pencerede oturuyordu ve gördükleri inanılmazdı.
Sonuçta ikisi de otobüsle birlikte aynı yere gidiyorlardı.
Neyse ki bugün Kurban Bayramımızın ilk sabahı olmak var.
Namazlar kılındı, koyunlar kesildi, etleri paylaştırıldı, kurban kesen kurban etlerinden yemedi ve fakire kurda kuşa dağıttı.
Büyüklerin elleri öpüldü ve bayram harçlıkları başta olmak üzere kendilerinin de elinin öpeceklerinin çok olmalarına dair dualar alındı.
Çocuklar da gelip bizlerin ellerini öpünce bizler de büyüklerimizin bizler için dilediklerini biz de çocuklarımız için diledik ve ceplerine güzel ve hatırları sayılır birer Sipâli koduk.
Tabi ki bizden daha büyüklerimiz de biz vatandaşlarla bayramlaşmağı ihmâl etmediler.
Kimisi kendini hâlktan üstün görüp BAYRAMINIZ yazarak, kimisi de hepimizi kucaklayacak şekilde vatandaşlık bilinciyle BAYRAMIMIZ yazarak işbu güzel dört günü ihyâ ettiler.
Sonuçta bayram hepimizin bayramı. Hangisi doğru siz karar verin.
