Hayatta en ama en uyuz olduğum ve cinlerimi tepeme çıkartan şey bir şeye "Yok" dediğimde istemek için ısrar edilmesidir.
Artık öyle bir hâle gelmiş ki memleketimiz dilencileri bile şerefsizleşmeğe başladılar ve bokunu çıkartıyorlar.
Emin olun dağdaki eşkiya bile bazı dilencilerden daha insaflı, olmadı mıydı ısrar etmiyorlar yollarına bakıyorlar ve gidiyorlar.
Akşam akşam çıkmışım bir dükkândan üç tanesi geldi para istiyorlar. Ayol bende para ne gezer?
Paramın olmadığını söylüyorum insanca, daha da yapışıyor, sağır mıdır nedir?
Hani diyorum ki kurban olduğum ve hikmetinden sual olunmayan Allah-u Te'âlâ Hazretleri hepimizde işitmeğe yarayan "Kulak" adlı organ-ı şerifi acaba sıçmağa yarayan "Göt" adlı bölgelerine mi taktı?
Hani bir sefer istersiniz ama olmadığı söyleniyorsa yapışılmaz, üstelik sadece dilenciliğe değil adap-ı muhaşeret kanunlarına da sığmaz.
Bu da böyle biline.
