İşbu yazıyı yazmak aslında benim için hiç ama hiç kolay değil.
Çünkü kafa kâğıdım eskimeye başladı demektir.
Aslında her geçen saniye eskiyor ama özellikle bugün geldiğinde eskimiş kafa kâğıdı yüzüme okkalı bir Osmanlı İmparatorluğu Tokadı gibi vuruyor beni.
Gençlik günlerimi geride bırakıp orta yaş günleri daha da yaklaşıyor, üstelik ölüm de yaklaşıyor.
Evet belki hiçbirimiz yaşadığımız Dünyadan sağ olarak kurtulacak değiliz ama ölüm her ne kadar Allah-u Te'âlâ'nın emri olsa bile keşke ayrılmak olmasaydı.
Çünkü kafa kâğıdım eskimeye başladı demektir.
Aslında her geçen saniye eskiyor ama özellikle bugün geldiğinde eskimiş kafa kâğıdı yüzüme okkalı bir Osmanlı İmparatorluğu Tokadı gibi vuruyor beni.
Gençlik günlerimi geride bırakıp orta yaş günleri daha da yaklaşıyor, üstelik ölüm de yaklaşıyor.
Evet belki hiçbirimiz yaşadığımız Dünyadan sağ olarak kurtulacak değiliz ama ölüm her ne kadar Allah-u Te'âlâ'nın emri olsa bile keşke ayrılmak olmasaydı.
Bugün ben bir Doğum Günü Çocuğu'yum. Biraz şımarmayı hakkım olduğunu düşünüyor ben. Bütün yıl ağladım, biraz gülmeyeyim mi? Birileri parayla saadetin olmadığını söylüyorlar ama bunu diyenler ikisini de tanımıyorlar demektir.
Dünyanın hamuru zaten Paçavradan ibarettir. Paçavradan kâğıt yapılır, Kâğıttan para, Paradan banka olur, Bankalar borç verir, Borç beni sefâlete sürükler, Sefil olursam da Paçavralar giyerim.
Tanıdık biri kendisinden borç isteyebileceğimiz kadar tanıdığımız ama borcumuzu vermeyeceğimiz kadar tanımadığımız biridir.
Nasıl olsa bu yıl da Börthdey Kutlamama hiç kimse gelmeyeceği cihetle davet bile etmediğim için hiçbiriniz kusuruma bakmayın sakın. Kötü günlerinizde benden tavsiye almak dışında beni aramak zahmetinde bile bulunmadığınız birini mutlu olması gereken günde neden arayasınız ki?
Kısaca iyi ki doğdum iyi ki varım iyi ki hayatınızdayım, ama size karşı hiçbir şey hissetmiyorum.
