Bundan çok uzun yıllar önceydi, o zamanlar Haydarpaşa Garı açıktı ve günde Devletimin tekerlekleri bedavaya gerçekten dönmeyen birçok Treni sefere çıkardı.
Bahsedeceğim yıl bugünün tarihi Pazartesi gününe denk gelmişti.
Bugün de o güzel günü yaşayan kişilerin artık aramızda bulunmamakta olduğunu baştan belirtmek zorunda ben.
Mâlum-u âliniz Haydarpaşa Garı onbir kocaman yıldan beridir bir türlü bitemeyen bir inşaat içerisinde olduğundan bugünkü Devletimin Elektrikli Banliyö Treni beni Ayrılıkçeşme'de kabûl edecek.
Şimdiki gençlik pek bilmez ama bilmesini de pek istemem çünkü kamuoyunun bildiği Marmaray ama bizim gibi ulaşım hunililerince Çakmaray ilk açıldığında bu istasyondan Doğuya doğru tam altı kocaman yıl boyunca tren yoktu.
Ancak ne var ki ne günümüzdeki tren o günkü tren, ne de istasyonlar aynı istasyonlar, ne de semtler aynı semtler.
O günlerde tamamı köy olan yerler bugün koskocaman birer şehir oldular.
Ancak bu kadar değişimin içerisinde o günden kalan bir şey varsa bindiğim İstanbul-9 ism-i şerifini taşıyan vaporumuz, ama o da İkibinli yılların başlarında hem şekli hem de ism-i şerifi değiştirildi.
Tuzla dönüşü Bindokuzyüzseksenyedi yılında olduğu gibi indğim Pendik'te o günü Pendik Spor Kulübü'nün bizim zamanımızdaki ism-i şerifiyle Türkiye Birinci Futbol Ligi'ne şimdikilerin deyimiyle sipansırları sürekli değiştiği için bugün hangisi olduğunu bilemeyeceğim Süper Lig'e çıkma mücadelesi vardı.
Bana da o güzel akşamdan kalan hatıra olarak Kentaki Fırayd Çikın'dan Kemiksiz Menü payıma düştü.
Gelecek yıl bunu tekrarlar mıyım bilmiyorum ama gece vakti zor olmak var.