Bu akşam alışveriş çılgınlığı var.
Nişantaş ve Cadde-i Bağdad mekânlarımız.
Ben Suadiye'deyim.
Bu aralar yağmurun yağması da cabası, üstelik de şemsiyemi almadan çıkmak gibi bir hata yapmışım, ayaklarımın içlerine kadar su içinde kalmışım.
Bu ıslaklıklara rağmen Suadiye'de yağmurun yağmaması çok güzel bir sürprizdi benim için.
Tabi üstüne içilen bir Red-Bull da cabası. Çok uzun zamandır içmemiştim, bana çok ziyadesiyle iyi geldi, bilmiyorum siz ne düşünürsünüz?
Bu akşam buralar çok acayip hareketli, ama tabi kolay değil, koskocaman alışveriş çılgınlığı.
Aslında neden böyle çılgınlık günler düzenlenir bilmem, o mağazalarda çalışanların canları yok mu?
O insanların da alışveriş çılgınlığında kendileri de o çılgınlığa katılmak istemezler mi?
Ben yıllarca çalıştım, o piskolojiyi çok ama çok iyi bilirim.
Herkes zevk alırken onların gerekli gereksiz sıkıntı çekmeleri hayatın adaletine pek uymuyor kanımca.
E malûm-u aliniz, herkes bir Alexa Chung değil =)))
Şaka maka, bu çılgın gecede Cadde-i Bağdad'a bir konuk olsaydı çok iyi olurdu.
Belki de bu güzel geceden sonra ben de bir moda yazarı olamaz mıyım?
Söylesenize benim Buse Terim'den neyim eksik? Babamın Fatih Terim olmamasının dışında.
