Şimdi biraz önce gidenlerden bahsettim, canım kahve çekti benim.
Malum ki gönül mezarlığındaki ölüler gerçek hayatta canlı bile olsalar asla bir daha eskisi gibi arkadaşım olamazlar.
Cismi ölüler ise eğer kalbimde yer etmişlerse ve eğer sağken ayrıldığımızda bizi ölüm ayırdıysa onlar benim için hâlâ kalbimde canlıdırlar.
Fakat yine de bu dünya insanların mutlaka birbirlerine işi düştüğü bir dünya, giderken neden bir Allaha ısmarlanmaz kalanlar anlamam.
Hem madem "Sevgililer Günü"nü kutluyoruz, neden sanki "Ayrılık Günü" yok?
Ben bugün sabah kahvemi sadece ayrılanlar için içiyorum, sizleri de davet ederim, sanal bile olsa kokusu burnuma kadar geliyor şimdiden ...
Afiyet Olsun Bana =)))
