Bugün aslinda tembelliğim üstümde ...
Nedense içimden çalışmak gelmiyor, aslinda bir sürü işim de var.
Akşama tiyatroda son temsilimiz de var.
-Altı ay çalışıp da sadece altı temsil vermek ne kadar akıl karı onu da bilmiyorum-
Canım da nasıl da kahve çekti ... Şimdi olsa da içsek hep birlikte ... Bakmayın kahve gerçekten bahane, maksadım sadece yalnızlığımı paylaşacak bir arkadaş bulmak.
Ama dükkanda bunu yapabilecek bir kişi bile yok :-((
Biliyorum yine sudan çıkmış balığa döneceğim ama her karanlığın bir aydınlığı var.
Zaten bir şeyin karşıtı olmasa bu şeyin değerini bilmemizi önler.
