Bugün bazılarınız için sıradan bir gün olabilir belki. Bazılarınız da Salının sallandığını Çarşambanın çarşafa dolandığını Perşembenin perişan yaptığını Cumanın mübârék gün olduğunu, Cumartesi ve Pazarın da resmi tâtil olduğunu iddia edebilirsiniz.
İddia ettiğiniz aslında o kadar da yalan değil, çünkü bugün gerçekten "Resmi Tâtil", hem de sizin takviminize göre sallanması gereken Salı günü olduğu hâlde.
Bugün var ya bugün, tam doksandokuz yıl önce her ne kadar hepimiz gitmesek de görmesek de varlığını bildiğimiz ve bizleri koruyan kollayan ve başımızı sıkıştırdığımızda yaptığı kanunlarla bizleri kurtaran bir meclis açıldı Ankara ilinin merkez ilçesinde.
Hepiniz çocuk olduğunuz yıllarda söyleyin balakım bugünü beklemez miydiniz?
Bakın yine Gök Tanrı - Tengri bizleri ahanda bir çocuk bayramına eriştirdi bizleri.
Hadise aslında sadece çocuklara armağan edilen gün değil, günümüzde eğer elimizi kolumuzu sallaya sallaya İzmir'e gidebiliyorsak, Bodrum'da nargiliyelerimizi fokurdatabiliyorsak, Çeşme'de o salak biiçlerinde havalarımızı atabiliyorsak bunu doksandokuz yıl önce tam bugün Ankara'da toplanan o dörtyüz adet vekilimize borçluyuz.
Ancak her ne kadar bugün Salı da olsa doksandokuz yıl önceki açılış günü Cumaydı.
Hepimiz çocuk olduk, dünyaya geldiğimizde böyle kazık kadar değildik.
İşte sırf bunun için bile dünyada çocuklar için bayram kutlayan tek devlet biz olduğumuz için bile Yirmiüç Nisan Kutlu Olsun tamam mı?
Bugünün çocukları yarının büyükleridir.
Tıpkı dünün çocuklarının bugünün büyükleri oldukları gibi.
Bugünün çocukları yarının büyükleridir.
Tıpkı dünün çocuklarının bugünün büyükleri oldukları gibi.
