Genelde gittiğim yerleri pek reklâm etmeye niyetli değil ben. Ama ne zaman Zoi Cafe'ye gitsem de Atatürk Havalimanı'nda uçak günlüğü yazmaya başlasam yanında içtiğim o güzel kahveyi ve yanındaki dün bahsettiğim fal kâğıtlarını görsem eskiden Tipitip veya Falım alamet-i farikalı çikletlerin geçmişte kalan nosthâlgiesini paylaşmadan yapamıyorum.
Bugün de uçakların resimlerini çekerken gelen iki fincan kahvemle birlikte gelen ve birbirine en çok yakışan iki renkli iki ayrı mani mektubunu da paylaşmadan olmazdı.
Önce gelen beyaz olanda yazanlar aynen şöyle:
Yağmur yağmaz her gün
Dağılır gider bu hüzün
Bir gün bulacak seni de
Aşk para bir de ün
Sonra gelen kırmızı olanında da şunlar yazıyor:
Gelecek uzun yoldan
Yapacak güzel bir plan
Gönlün ona kayınca
Edecek aşkını ilan
Not: Hayat kahvesiz bir hiçtir. Hele de kahvesiz geçen bir gün benim için yaşanmamış sayılır.
Fal olsa da tadından yenmez. Ama hayat fallarla yürümez.
Fala İnanma Falsız da Kalma.
