Şimdi böyle büyük bir müjdeyi sizinle paylaşmamak olmazdı.
Bir haftadır İstanbul'dan uzakta kankimle birlikte kafa dinledikten sonra döndüğüm ama her gelişimde ayaklarımın geri geri gittiği dükkânda zaten yalnızım canım da sıkılıyor, sonunda açtığım telefonda gelen haber bana dünyanın en mutlu insanı yaptı bugün beni.
Yirmi yıldan beri sürekli çalıştığım dükkândan artık el çektirildim patronum tarafından!
Artık ustama bir dolar daha kazandırmayacağım.
Artık komşu olacak bazı dallamaların iğrenç sözlerini işitmeyeceğim.
Artık sabah kaçta geldiğimin hesabını vermeyeceğim.
Artık akşam kaçta gittiğimin de hesabını vermeyeceğim.
Artık günde elli sefer çay söylemeyeceğim.
Kısaca, yirmi yıllık gözlerimin bozulduğu, saçlarımın döküldüğü, dişlerimin kırıldığı uyuz bir hayata veda etme zamanım geldi.
Hoşça kalın sevgili dallamalar, ben işimi bitirdim, siz kendi eğlencenize uygun birini nasıl olsa bulursunuz.
Öptüm sizi kocaman yanaklarınızdan, hade bana eyvallah!
