Hayatım boyunca hiç bir zaman çöp çatmadım, çöpçatanlıktan ve bu işlere girmekten, hatta sokulmaktan nefret ederim ... Çünkü çöpçatanlık denilen şey görücü usulu evlilik demektir ... Yani kimle evlenileceğine evlenen kişi kendisi değil, çöpü çatanlar karar vereceklerdir.
Görücü usulü genelde karşı cinse nasıl davranacağını bilmeyen, odun kafalı ve kütük beyinli insanlar tarafından kullanılan bir yöntemdir ... Hani nasıl diyeyim, kişilikleri gelişmemiş, hayatta ne yapacaklarını hiç bilmeyen kişiler falan ...
Yani görücü usulünde aşk denilen şey yok gibi bir şeydir .. Her zaman aşkın olmadığı söylenir, ama aşk vardır, fakat nerede saklı olduğunu hiç kimse bilmez, bilemez ... Fakat tüm bunlara rağmen evlenmeyi insan kendisi seçerse ancak mutlu olabilir, başkalarının tavsiyesi veya yönlendirmesiyle olmamalı kanımca ...
Sözün kısası, çöpçatanlık iyi bir şey değil. Ya sizce?
Çünkü kalbe dinamit sokuyor ...
