Çöpçatanlık

Hayatım boyunca hiç bir zaman çöp çatmadım, çöpçatanlıktan ve bu işlere girmekten, hatta sokulmaktan nefret ederim ... Çünkü çöpçatanlık denilen şey görücü usulu evlilik demektir ... Yani kimle evlenileceğine evlenen kişi kendisi değil, çöpü çatanlar karar vereceklerdir.

Görücü usulü genelde karşı cinse nasıl davranacağını bilmeyen, odun kafalı ve kütük beyinli insanlar tarafından kullanılan bir yöntemdir ... Hani nasıl diyeyim, kişilikleri gelişmemiş, hayatta ne yapacaklarını hiç bilmeyen kişiler falan ...

Yani görücü usulünde aşk denilen şey yok gibi bir şeydir .. Her zaman aşkın olmadığı söylenir, ama aşk vardır, fakat nerede saklı olduğunu hiç kimse bilmez, bilemez ... Fakat tüm bunlara rağmen evlenmeyi insan kendisi seçerse ancak mutlu olabilir, başkalarının tavsiyesi veya yönlendirmesiyle olmamalı kanımca ...

 

Sözün kısası, çöpçatanlık iyi bir şey değil. Ya sizce?

Çünkü kalbe dinamit sokuyor ...

Haziran

Hayatımda hiç böyle banel bir ay yaşamadım =(((

Her şey bir anda gelişti, hem de benim istemlerim dışında ...

Bütün sevdiklerim birer sevgili buluverdiler, ben hâlâ yalnızım =(((

Bu yalnızlık ve banellik sizce kolay atlatılabilir mi?

Yıllarca otobüslerde ve trenlerde ayakta yolculuk etmek zorunda kalmış ve buna sonuna kadar alışmış bir adamın senin gidişinle yıkılacağını sanıyorsan çok aptalmışsın ...

Günümüzdeki o büyük sanılan aşk, acaba karşınızdakinin parası bitince ne bok yiyeceksiniz diye merak ediyorum, etmekle kalmayıp meraktan ölüm döşeğine uzanacağım neredeyse ... Ama yapacak hiç bir şeyim yok, tercih size ait ...

Malum-u aliniz ki para ile imanın kimde olduğu hiç belli olmuyor =)))

Ama zengin peşinde koşanların ve oltaya yem atıp balık tutturanların maskeleri düşüp de gerçek yüzleri ortaya çıktığında karşılarına geçip öyle bir kahkahayı basacağım ki, inanın benim için çok ama çok zevkli olacak =)))

Yalnızlık Senfonisi

Ben hayatımı yalnız yaşamaya alışalı çok ama çok uzun zaman oldu ...

Size tavsiyem kendi kendinize yetebilmeyi öğrenmeniz ...

Çünkü ne yaparsanız yapın, hayatta tek başınızasınız ...

Nasıl bu dünyaya yalnız geldiysek, yine yalnız gideceğiz =(((

Arkadaşlar, sevgililer, anneler, babalar, evlatlar, eşler ... Hepsi hikâye, bugün varlar, yarın yoklar ...

Hele bazılarını diğerlerinden ayırır, yapmaz dersin ya, asıl kötülüğü onlar yaparlar ...

Gitmelerine bir şey demiyorum, sadece giderken bir veda etmemeleri insana acaip koyuyor =((

Siz siz olun sevgili takipçilerim, giderken bir vedayı çok görmeyecek kişilerle arkadaşlık edin.

Benim tavsiyem bu. Yapacak da bir şey yok.

Not: Kahraman yok, kimlik yok, yorum ve soru hiç yok. Sizden ricam.

Gidiş O Gidiş

Giden sevgilerimin ardından ben fazlama yas tutamam, çünkü gidenler gitmeyi genelde kendileri istediler ...

Bugün benim kimbilir kaçıncı ayrılık günüm, ben artık kaldıramıyorum bunca şeyleri, çünkü normalde gidenler kalanlara bir "Hoşça kal" derler, ama bu giden bunu bile demeye cesaret edemedi =(((

Ne diyebilirim ki? Yolu açık, şansı da bol olsun ...

Mart

Bahara giriyoruz ... Bu yıl iyi Kış yaptı ...

O kadar ki tepemizin damına Mart Karı yağmadan duramadı ... Hem de daha ilk günden =))

Ama size kötü bir haber, kar yarın gitmeye hazırlanıyor. Yolcudur abbas, bağlasan durmaz ...

Hem size bir sır daha vereyim, kedi çiftleşme sezonu başladı, tavsiyem çiftleşmeyen kedi kalmasın =))

Asıl bomba haber ise "Kız Tavlamanın Doksandokuz Çeşidi" adlı kitabın tüm kedi marketlerinde satışa sunulduğu ... Sonuçta bugün itibarıyla Mart Ayı'na girdik, rahat bırakın ve tutmayın onları.

Bir iki gün sonra başlarlar birbirlerine "Miyav miyav" diye zırlamaya ... Fakat bazıları antrenmana iki ay öncesinden başlamış olabiliyor, bu da ayrı bir konu =))